Psycholog dziecięcy – kim jest i kiedy się do niego udać?
Żeby zasłużyć na takie miano trzeba skończyć 5 letnie jednolite studia magisterskie. kursy z psychotechniki czy studia podyplomowe z psychoedukacji. Nie dają nam osoby, którą można nazwać psychologiem. Osoba taka może się poszczycić tym tytułem po odbyciu czteroletniej praktyki terapii, przechodzi autoterapie, zdaje egzamin i zdobywa potrzebne certyfikaty. Psycholog dziecięcy jak sama nazwa wskazuje pracuje z dziećmi i ich rodzinami. Nie czyta z kart czy z kuli, dlatego trzeba mu bezgranicznie zaufać i powiedzieć wszystko co męczy, trapi, bo zakłamanie czy wstydliwość nie powiedzenia danych zachowań, sytuacji może posłużyć się do wystawienia błędnych diagnozy.
Gdzie szukać, kiedy potrzebujemy pomocy dla dziecka?
Najszybszym sposobem będzie udanie się do placówki czy to szkoła czy przedszkole do której uczęszcza nasze dziecko. Informacje o poradni psychologiczno-pedagogicznej do której możemy się udać dostaniemy od szkolnego pedagoga. Przez placówki państwowe oferowana pomoc jest bezpłatna. Tutaj nasze dziecko jest diagnozowane, a także świadczone są usługi z poradnictwa (np. sprawy wychowania naszych pociech). W takich miejscach do dyspozycji są również logopedzi i pedagodzy.
Jeśli nie ufamy za bardzo państwowym placówką, możemy skorzystać z usług niepublicznych, gdzie także pracują psychologowie z dziećmi. Warto popytać po znajomych i zasięgnąć rzetelnej opinii od osób które już z takich miejsc korzystali.
W ostatnich latach można zauważyć, że psychologowie są na stałe zatrudniani do szkół. Jest to bardzo pozytywny aspekt przy wyborze placówki gdzie poślemy dziecko ponieważ taka osoba cały czas ma wgląd do dzieci, zna je i jest w stanie na bieżąco pracować z naszymi pociechami.
Kiedy warto wybrać się z dzieckiem do psychologa dziecięcego?
Takie pytanie stawia sobie pewnie co drugi rodzic. Nie ma narzuconego wymogu, sami musimy uznać kiedy to będzie stosowne. Możemy iść dowiedzieć się na temat rozwoju naszego dziecka (Czy nie powinno już zacząć samo siadać, a może powinno już zacząć mówić) Mogą to być problemu szkole, rodzinne, albo zwykłe nieradzenie sobie z naszym potomkiem, a nawet czasem może być tak, że to my bardziej potrzebujemy tego psychologa niż nasze dziecko, a o tym nie wiemy.
Przy wyborze psychoterapeuty dziecięcego musimy zwrócić uwagę jakiej pomocy oczekujemy bo czym bardziej złożony problem tym lepszego specjalisty będziemy potrzebować. Decyzja o wybraniu się do psychologa musi zostać podjęta przez rodziców, nie każde zachowanie wymaga takiej ingerencji, ale kiedy rodzic czuje wewnątrz, że dzieje się coś złego jakieś niestosowne zachowanie, warto udać się po poradę. Wystarczy że w wyszukiwarkę wpiszemy psycholog dziecięcy i naszym oczom ukażę się lista specjalistów.
Psycholog dziecięcy – czego można się spodziewać na pierwszej wizycie?
Najlepiej przy umawianiu spotkania zapytać się czy przyprowadzić dziecko czy przyjść samemu. Wielu psychoterapeutów działa tak, że na pierwszym spotkaniu rodzice przychodzą sami, przeprowadzany jest wywiad w celu ustalenie założeń i metod postępowania w przyszłości z dzieckiem. Natomiast gdyby pierwsza wizyta miałaby się odbyć już z naszą pociechą to powinno się dziecko przygotować, że przez jakąś część rozmowy będzie same, a najlepiej to zabrać swoją dobrą znajomą czy kogoś z rodziny, żeby nasze dziecko nie siedziało przez ten czas same
Za maleństwo odpowiada dwóch rodziców dlatego ważne jest, żeby na sesje jeździli razem, dzięki czemu zacieśniają więź między sobą i dzieckiem.
Przed wizytą należy się przygotować, a nie traktować to jak wyjście do sklepu (chociaż tam też przygotujemy listę zakupów) dlatego należy wszystko spisać o czym chce się powiedzieć, ponieważ w trakcie rozmowy możemy zapomnieć o niektórych rzeczach. Na pewno padną pytania o kwestie rozwoju dziecka od narodzin do dnia dzisiejszego. Zapyta was o pierwsze kroki i kiedy zaczęło mówi, o urazy czy też alergie, jeśli ma to jakie lekarstwa mu dajecie. Warto mieć zapisane te rzeczy na kartce.
Na wizytę przyjedźcie wcześniej w celu załatwienia wszystkich formalności. Nie bójcie się powiedzieć o stresie psychologowi, od tego on jest i na pewno wam z tym pomoże.